Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι αυτή την εβδομάδα δεν θα γράψω για το ντέρμπι μιας και δεν θυμίζει σε τίποτα την ατμόσφαιρα του παρελθόντος και αυτό μάλλον περισσότερο, λόγω του ότι δεν έχει δα και τόσο μεγάλη βαθμολογική σημασία. Δεν άντεξα όμως και αυτό λόγω της αλαζονείας για ακόμα μια φορά του προέδρου του Ολυμπιακού Σωκράτη Κόκκαλη. Που φρόντισε σε μια εκδήλωση της ΠΕΦΟ να τα ρίξει κόντρα στον «μησιτό» αντίπαλο και να τον κατηγορήσει ρίχνοντας λάδι στην φωτιά. Εεεε νισάφι πια δεν αντέχω άλλο ,έχει καταντήσει ,στην καλύτερη περίπτωση, γραφικός ο συγκεκριμένος κύριος, που με στυλάκι του «θείου» από τα Κράβαρα που έχει πιει δυο τσίπουρα παραπάνω και λέει και καμιά ανοησία να περάσει η ώρα, καλεί τις κάμερες για να κάνει το σόου του.
Αυτή δυστυχώς είναι η κατάντια του ελληνικού ποδοσφαίρου και είμαστε όλοι μας υπεύθυνοι γι’ αυτό το χάλι. Οι δημοσιογράφοι που τρέχουμε πίσω από «τέτοιους» τύπους για να βγάλουμε θέμα, η πολιτεία που τους επιτρέπει να διοικούν αθλητικά σωματεία (όχι μονό ο συγκεκριμένος αλλά και άλλοι παράγοντες που έχουν κατηγορηθεί στο παρελθόν για αδικήματα του ποινικού κώδικα ) χωρίς να επεμβαίνει , αλλά και ο κόσμος που άθελα του και χωρίς κατουσίαν να το καταλαβαίνει (γιατί αν το καταλαβαίνει και το κάνει τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα) γίνεται ο στρατός στο πλάι του μεγαλοπαράγοντα , ενδιαφερόμενος πλέον και αντιδρώντας για ανούσια θέματα. Για παράδειγμα μεγαλύτερη φασαρία γίνεται μεταξύ των φιλάθλων για το αν ο ποδοσφαιριστής θα τιμωρηθεί με μια ή δυο αγωνιστικές παρά για το αν η ομάδα τους αποδίδει κανά σπουδαίο ποδόσφαιρο. Αντιδρούμε και για το δεύτερο ως Έλληνες αλλά και παλι με λάθος τρόπο! Γιατί το να σπάζεις αυτοκίνητα ή να πετάς κορνέδες όχι απλά δείχνει έλλειψη πολιτισμού αλλά και φαντασίας. Οι Γερμανοί φίλαθλοι για παράδειγμα θέλοντας να διαμαρτυρηθούν για την πορεία της ομαδας τους (νομίζω ήταν η Μπόχουμ) μπήκαν στο γήπεδο μετά το 20ο λεπτό , αν μη τι άλλο δείχνει μια δυνατότητα πρωτοτυπίας.
Για να γίνει το ποδόσφαιρο μας καλύτερο χρειάζεται πολλά πράγματα αλλά και ενέργειες σαν και αυτές του Παναθηναϊκού και του Εργοτέλη. Πρώτον ο Γιάννης Βαρδινογιάννης που σήκωσε το γάντι ,που του πέταξε ο Κόκκαλης ,ευτυχώς όμως δεν το επέστρεψε και από την άλλη η Κρητική ομάδα. Έχουν δείξει πολλές φορές εκεί στον Εργοτέλη ότι είναι παλικάρια, αλλά το τελευταίο μπορώ να πω ότι με ξάφνιασε ακόμα. και εμένα. «Η ΠΑΕ Εργοτέλης εξέδωσε ανακοίνωση χαρακτηρίζοντας τη διαιτησία του Θεόφιλου Φωτιάδη μία από τις καλύτερες φετινές». Στην αρχή αναρωτιόμουν αν ήταν τυπογραφικό λάθος , να θυμίσω ότι ο Εργοτέλης έχασε σ’ αυτό το ματς και μάλιστα εντός έδρας. Μετά σκέφτηκα ότι ίσως να είναι ειρωνικού χαρακτήρα πέρα ως πέρα. Και παλι όχι , όσο και να μην μπορούμε να το χωρέσουμε στο φτωχό μας μυαλό αυτή η ανακοίνωση γράφτηκε για να πει ακριβώς αυτό που λέει. Γιατί ομάδες σαν τον Εργοτέλη που βρίσκεται στην μέση της βαθμολογίας και την βγάζει δεν την βγάζει την χρονιά ,δεν έχουν το κόμπλεξ με έτοιμες ανακοινώσεις στο συρτάρι, που μόλις κάτι δεν πάει καλά στην ομάδα τις στέλνουμε με φαξ σε όλα τα μέσα… Οι Κρητικοί έχουν αποδείξει πολλές φορές ότι κάθε παιχνίδι το χαίρονται περισσότερο από το άλλο, με λύρα, τραγούδι και συνθήματα αλληλεγγύης , η ομάδα του Εργοτέλη μας έδειξε τον δρόμο και μας απέδειξε ότι έχει αυτό που χρειαζόμαστε επειγόντως στο ελληνικό ποδόσφαιρο… εξάγει πολιτισμό!

Το έχει αποδείξει δυστυχώς η ιστορία ότι το να γκρεμίζεις είναι πολύ εύκολο … η ανοικοδόμηση είναι το πρόβλημα. Και γι΄ αυτό όταν είδα χτες τις εξέδρες του Εθνικού Σταδίου Χανίων να «πέφτουν» ,δεν σας κρύβω ότι με έπιασε ένα σφίξιμο στην καρδιά. Αυτόματα μου 'ρθε στο μυαλό η εικόνα από τις μπουλντόζες στην Νέα Φιλαδέλφεια, να ρίχνουν το στάδιο και τον Γρανίτσα ,μέσα στα χαμόγελα ,να οραματίζεται το νέο στάδιο που ακόμα περιμένουν οι φίλοι της Ένωσης. Τα ίδια, αν όχι και χειρότερα, φοβάμαι ότι θα έχουμε και στα Χανιά. Γιατί οι οιωνοί δεν είναι και οι καλύτεροι. Να θυμίσω απλά ότι εδώ και πολλά χρονιά το θέμα της ανακατασκευής του νέου Σταδίου της πόλης έχει κολλήσει στις αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής , αλλά και της Αρχαιολογικής υπηρεσίας . Τα προβλήματα είναι αλήθεια ότι στο συγκεκριμένο στάδιο είναι πολλά. Ο αγωνιστικός χλοοτάπητας όχι απλά δεν είναι σε κατάσταση για να διεξαχθεί ποδοσφαιρικό παιχνίδι, αλλά θυμίζει ένα τεράστιο χωράφι και γενικότερα η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα το ΕΑΚ είναι εικόνα εγκατάλειψης. Εύχομαι ,πραγματικά μέσα από την καρδιά μου, να αποδειχτώ ψεύτης και μάλιστα από τους μεγαλύτερους, αλλά κάτι μέσα μου λέει ότι θα περάσει πολύς καιρός μέχρι να μπει το πρώτο λιθαράκι για να γίνει και πάλι το ΕΑΚ Χανίων ένας ολοκληρωμένος χώρος άθλησης. Τα υπομνήματα πάντως των ομάδων προς το δήμο Χανίων και η ανησυχία που εκφράζουν σχετικά με το στάδιο είναι το πρώτο καμπανάκι για την αρχή του τέλους … καθώς βλέπω ότι μπορεί να καταφέραμε να το ρίξουμε, όμως ίσως να μην καταφέρουμε ποτέ να έχουμε στην θέση του κάτι αξιόλογο παρά μόνο λύσης ανάγκης και ντροπής , και μάλιστα σε έναν αθλητικό χώρο που στο παρελθόν έχει φιλοξενήσει μεγάλες διοργανώσεις όπως τα Βενιζέλεια (αλήθεια φέτος που θα γίνουν;) και έχουν σημειωθεί ακόμα και παγκόσμια ρεκόρ, νομίζω ότι δεν του αρμόζει μια τέτοιου είδους συμπεριφορά όπως δεν αρμόζει και στους αθλητές που προπονούνται σε αυτό…

Καταρχάς να μην γράψω ποτέ ξανά κόντρα σε μια εταιρεία στοιχημάτων γιατί ο Θεός Book είναι εκεί έξω και όλους μας βλέπει και όλους μας κρίνει. Έτσι την έπαθα και εγώ και δεν σταυρώσαμε παιχνίδι ολόκληρο ΣΚ. Μα τέτοια καντεμιά ρε παιδάκι μου δεν γίνεται πραγματικά ούτε με τυπογραφικό λάθος δηλαδή .. (άσε που αν γινόταν κανά τυπογραφικό μεγαλύτερη επιτυχία θα 'χαμε). Τελοσπάντων ας τα αφήσω τώρα αυτά γιατί είναι και τρεις το πρωί μετά από μια ιδιαιτέρως κουραστική ημέρα και δεν έχω και πολύ κουράγιο να πω την αλήθεια.
Χόρτασε το μάτι μου παλι αυτό το ΣΚ παντως την απύθμενη βλακεία που κρύβουμε όλοι οι Έλληνες μέσα μας. Καταρχάς αυτή την αγωνιστική θα την θυμάται κανένας μετά από δυο εβδομάδες , γιατί προσωπικά πιστεύω ότι μονό το ΠΑΟΚ Λάρισα θα θυμόμαστε και αυτό όχι για πολύ. Αυτά με τα αθλητικά και τέρμα δεν θα ξαναφερθώ , καθώς δέχομαι παράπονα από τις γυναίκες αναγνώστριες μου ότι όλο για αθλητικά γράφω και είπα να πάω κάπου αλλού σήμερα ,μέχρι το κλείσιμο που σας φιλάω κάτι για έκπληξη. Θα το πάω αλλού τώρα…
Θα πάω λίγο στο θέμα των ελληνικών πανεπιστημίων μιας και αυτό που άκουσα χτες με έκανε να τρελαθώ. Ως γνωστών τα περισσότερα πανεπιστήμια εδώ και καιρό είναι κλειστά. Κάποια το τελευταίο διάστημα άρχισαν να ανοίγουν σιγά σιγά (μέχρι να ξανακλείσουν) και έτσι οι καθηγητές προσπαθούν να βάλουν σε μια σειρά τις σχολές και να βγάλουν μια άκρη σε αυτό το χάος που επικρατεί μετά από εκατοντάδες διδακτικές ώρες που έχουν χαθεί. Στην ουσία υπάρχει ένα πολύ σπουδαίο πρόβλημα σε όλο αυτό το γαϊτανάκι το οποίο είναι ότι θα προκύψει τεράστιο πρόβλημα συνωστισμού το επόμενο εξάμηνο αλλά ίσως και σε αυτό του ερχομένου Σεπτέμβρη μιας και θα συσωρευτούν φοιτητές από δυο σειρές καθώς κανένας (μιας και δεν έγιναν εξετάσεις) δεν θα ΄χει περάσει μάθημα , και το μεγαλύτερο πρόβλημα θα συναντάτε στα εργαστήρια(μιας και μεταξύ μας της θεωρίες σε μια ακαδημαϊκή σχολή παρακολουθεί ένα ποσοστό γύρω στο 20%). Έτσι λοιπόν κάθισαν αυτά τα λαμπρά μυαλά μαζί με τους διοικούντες τις σχολές και πήραν μια απείρου κάλλους απόφαση να δοθούν εξετάσεις στα εργαστήρια. Θα μου πείτε καλά μέχρι εδώ! Ναι όλα καλά το θέμα όμως και παλι είναι ότι στις περισσότερες σχολές δεν έχει καλυφθεί ούτε το 30% της ύλης με αποτέλεσμα ένα εγχείρημα σαν το παραπάνω να είναι απαγορευτικό αν όχι κολάσιμο. Και βέβαια ούτε λόγος για παράταση του εξαμήνου που πέρασε μιας και ήδη έχει ξεκινήσει το επόμενο και αν δοθεί στο ένα θα πάει πίσω και το άλλο και επειδή το εξάμηνο που διανύουμε είναι το εαρινό…. Ε μην χάσουμε και τα μπάνια του λαού! Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι (ευτυχώς όχι όλοι μιας και σε αρκετές σχολές δεν συμβιβαστήκαν με τέτοιες μπακαλίστικες μεθόδους) που θέλουν να λέγονται ακαδημαϊκοί διδάκτορες (άσχετα το πόσοι από αυτούς είναι ) , θα δώσουν στην κοινωνία τους αυριανούς επιστήμονες με την λογική του ότι δεν προλάβω να σου διδάξω σε τρεις μήνες θα στο διδάξω σε τρεις ώρες γιατί πρέπει να μου αδειάσεις την θέση μιας και θα έρθει ο επόμενος. Αυτή είναι η εικόνα της ελληνικής παιδείας.
Και για να ελαφρύνω το κλίμα λιγάκι κλείνοντας έψαξα και βρήκα σε ένα ισπανικό site την πραγματική αιτία που ο Ροναλτίνιο μας έχει απογοητεύσει τόσο πολύ φέτος με τις εμφανίσεις του αγνώριστος είναι ο άνθρωπος στο πριν και στο μετά. Το θέμα όμως είναι γιατί έχει βάλει τόσα κιλά ο άσσος της Μπαρτσελόνα;

Υ.Γ. Συγχωράτε με για την απουσία κάποιου άρθρου τις τελευταίες δυο ημέρες αλλά ο φόρτος εργασίας είναι όχι απλά μεγάλος αλλά τεράστιος το ΣΚ και έτσι μου είναι σχεδόν απαγορευτικό να προλάβω να γράψω κάτι…

Πραγματικά σήμερα είχα σκοπό να γράψω πολλά , για την ακρίβεια παρά πολλά ,αλλά κατάφερα να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου…,γιατί κάποιοι προσπαθούν να μας τρελάνουν και έτσι που σας βλέπω κοντά είναι στο να το καταφέρουν. Συμφωνώ ότι κάθε νέο ξεκίνημα χρειάζεται και ένα στάδιο προσαρμογής. Ο ΟΠΑΠ ανέλαβε εδώ και κανα μήνα περίπου τη διαχείριση του στοιχήματος και επόμενο είναι κάθε παίκτης να εξετάζει τις επιλογές του. Να βλέπει τι αποδόσεις υπάρχουν εδώ και τι αλλού , γιατί κάπου υπάρχουν παιχνίδια over-under και κάπου όχι και τέλος και πιο σημαντικό γιατί ένα παιχνίδι δίνεται μονό αποδεκτό την ιδία ώρα που κάποιο άλλο ιδίας σημασίας από το ίδιο πρωτάθλημα όχι;!!! Το παρατήρησα στατιστικά λοιπόν ότι σε ότι μονό αποδεκτό έχει δώσει ο ΟΠΑΠ σπάνια κερδίζει το φαβορί , για παράδειγμα μεσοβδόμαδα από τα 4 μονά αποδεκτά που προσέφερε πέρασε μόλις ένα, όπως και το περασμένο Σαβ/κο που παλι από τα τέσσερα πέρασε μόλις ένα. Άρα φαίνεται ότι ο ΟΠΑΠ βάζει τυράκια… και μονά αποδεκτά ώστε να τσιμπήσουν οι παίκτες που τόσο καιρό φώναζαν ότι δεν υπήρχαν μονά αποδεκτά. Δεν θέλει και πολύ σκέψη ρε παιδιά άλλωστε π.χ. σου δίνει ο ΟΠΑΠ μονό το Έβερτον Τότεναμ με φαβορί του γηπεδούχους σε καλή απόδοση, ένα τελείως ξεκάρφωτο παιχνίδι της Πρέμιερ. Είναι δυνατόν ποτέ ο ΟΠΑΠ να στο πρόσφερε στο πιάτο έτσι ξεκάρφωτα αν περίμενε ότι θα έρθει άσσος; Τα παραπάνω όλα εμπίπτουν στη φράση «η ημιμάθεια είναι χειρότερη από την άγνοια» και βλέπουμε πραγματικά ότι οι περισσότεροι παίκτες είναι ημιμαθείς. Κάποιοι για παράδειγμα ψάχνουν ακόμα να βρούνε τις γκανιότες. Χωρίς κατουσίαν να ξερόυν τι είναι η γκανιότα σου πετάνε ένα νούμερο και τελείωσε. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα γιατί εμένα ως παίκτη του στοιχήματος δεν με ενδιαφέρει η γκανιότα ενός αγώνα κάτι που ενδιαφέρει τους μπουκερς και τους τρειντερς , εμένα με νοιάζει η γκανιότα ενός και μονό σημείου αυτού που θέλω να ποντάρω. Δηλαδή αν μια εταιρία μου δίνει γκανιότα 108% και απόδοση στον άσσο 1,8 και η άλλη μου δίνει γκανιότα 135% και απόδοση 2,1 στον άσσο εννοείται ότι στην δεύτερη θα παίξουμε τι μας νοιάζει ότι η πρώτη έχει μοιρασμένες τις αποδόσεις στα αλλά δυο σημεία… Έτσι πολλές φορές δεν μας νοιάζει η ψηλή γκανιότα του ΟΠΑΠ απλά και μονό γιατί μπορεί το σημείο που θέλουμε να ποντάρουμε να έχει ευνοϊκή για μας απόδοση αλλά το γεγονός ότι θα μας το ζητήσει σε τριάδες μας εκτοξεύει και παλι την γκανιότα στα ύψη…! Τέλος για να κλείσω έχω δεχτεί σχόλια από πολλούς για τα πρωταθλήματα της Λατινικής Αμερικής και την αξιοπιστία τους. Προσωπικά να σας πω ότι δεν τα εμπιστεύομαι σχεδόν καθόλου γιατί μέχρι τώρα δεν με έχουν αφήσει να το κάνω. Ο λόγος είναι ότι τα ματς αυτά παίζουν ξημερώματα για την Ευρώπη που είναι και ο κύριος όγκος των στοιχημάτων και οι μπουκ έχουν δει πως έχουν πάει τα πονταρίσματα της ημέρας … με αποτέλεσμα 8 στα 10 φαβορί να σπάνε… τώρα πως γίνεται αυτό βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει...

Αναλυτικά οι προβλέψεις :

ΚΩΔΙΚΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΗΜΕΙΟ ΑΠΟΔΟΣΗ
154 ΒΙΝΤΣΕΝΤΖΑ - ΜΠΑΡΙ 1 1,95
262 ΑΝΓΚΡΙΝΤΟΝ - ΛΙΝΚΟΛΝ 2 2,15
422 ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ - ΣΤΑΝΤΑΡ Λ 2 1,75
523 ΓΟΥΙΓΚΑΝ - ΝΙΟΥΚΑΣΤΛ 2 2,55
615 ΜΠΕΤΙΣ - ΟΥΕΛΒΑ 1 1,85
643 ΒΕΘΙΝΤΑΡΙΟ - ΑΛΜΠΑΘΕΤΕ 2 2,1
646 ΖΟΥΛΤΕ ΒΑΡ. - ΓΑΝΔΗ 1 2,1

«Πήρε φωτιά» σήμερα η αρθρογραφία του Τύπου για τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού και το φαινόμενο Νίνη. Ανάμεσα στους αρθρογράφους γνωστά ονόματα του ποδοσφαίρου, όπως Δομάζος, Σαραβάκος, Μαύρος, Αντωνίου, Αρδίζογογλου αλλά και ο προπονητής του Άρη, ο Ερνάντεθ, που αναλύει τεχνικά τις δυο ομάδες.

Ευρηματικές φράσεις από γνωστούς σχολιογράφους για το «παιδί Φαινόμενο» και ανάμεσά τους ξεχωρίζει εκείνη του Αντώνη Πανούτσου: Η πρώτη σκέψη του Νίνη «είναι πώς θα ντριμπλάρει τον αντίπαλό του και η δεύτερη πώς στο τέλος του αγώνα θα του ζητήσει τη φανέλα

SportDay (Δημήτρης Σαραβάκος): «Δύο ήταν τα στοιχεία που οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στην πολύ μεγάλη νίκη: η αποτελεσματικότητα στην τελική προσπάθεια και το απλό παιχνίδι των παικτών του. Οι «πράσινοι» είχαν γενικά ανεβασμένη απόδοση στα τελευταία ματς πριν από το ντέρμπι. Κάποια ατομικά λάθη και η αστοχία στην τελική προσπάθεια τους στοίχισαν ακριβά. Προχθές στο ΟΑΚΑ, όμως, δεν υπήρχε τίποτα από όλα αυτά. Το αντίθετο: ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε σε σχεδόν απόλυτο βαθμό τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν και έπαιξε όπως χρειάστηκε για να πάρει το ντέρμπι. Πολύ απλά, με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση (...).Όλοι όσοι έπαιξαν προχθές έδωσαν τον καλύτερό ευατό τους. Πρέπει όμως, να σταθούμε ιδιαίτερα στον Σωτήρη Νίνη. Αυτό το παιδί που έκανε την πιο ουσιαστική, ολοκληρωμένη εμφάνισή του από τη στιγμή που ο Μουνιόθ τον έριξε στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού. Σκόραρε, έφτιαξε γκολ, κράτησε μπάλα, έκανε ακριβώς ότι έπρεπε».


Goal (Θωμάς Μαύρος): «Σε αυτά τα παιχνίδια τα παίζεις όλα για όλα. Η ΑΕΚ κυνηγούσε για ακόμα μια φορά δυο αποτελέσματα, αλλά τα έκανε θάλασσα. Θύμιζε ομάδα ερασιτεχνικής κατηγορίας η οποία δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Έγινε ό,τι συνέβη και με το Χαϊδάρι! Πριν από τη διακοπή θυμίζαμε τον δόκτων Τζέκιλ και μετά από αυτήν μεταλλαχτήκαμε σε μίστερ Χάιντ! Έχουμε κάνει τεράστια βήματα προς τα πίσω. (...). Δυστυχώς, όπως και στο ματς με την Παρί Σ. Ζ., ο κ. Φερέρ δεν διάβασε καλά το ματς».

Goal (Μίμης Δομάζος): «Σε ένα από τα πιο σημαντικά παιχνίδια, έτσι όπως εξελίχθηκε η σεζόν, ο Παναθηναϊκός είχε τη θέληση και την αποφασιστικότητα για να πάρει τον αγώνα. Από το πρώτο λεπτό έδειξε ότι ήταν το αφεντικό και δεν άφησε περιθώρια στην ΑΕΚ. Έτσι πρέπει να παίζει ο Παναθηναϊκός για να γίνει πάλι πρωταγωνιστής (...). Και εδώ ο Βίκτορ Μουνιόθ πήρε πολύ καλό «βαθμό». (...) Σε ένα τόσο μεγάλο ντέρμπι έλαμψε το άστρο του Σωτήρη Νίνη. Ο «μικρός» εκτός από τεράστιο ταλέντο δείχνει να έχει μεγάλη προσωπικότητα, την οποία αν σφυρηλατήσει ακόμα περισσότερο, μέσα από τους συνεχείς αγώνες, θα γίνει ένας παίκτης που θα γράψει ιστορία στον Παναθηναϊκό».

Goal (Κίκε Ερνάντεθ):
Για το παιχνίδι της ΑΕΚ
« (...) Η τακτική του προπονητή της ΑΕΚ ήταν σωστή, αφού οι τυπικά γηπεδούχοι μπήκαν δυνατά, έδειξαν ότι πήγαιναν φουλ για να τα δώσουν όλα σε ένα πολύ κρίσιμο βαθμολογικά παιχνίδι και στις πρώτες ενέργειες φάνηκε ότι ήθελαν να έχουν τον έλεγχο της μπάλας και του ρυθμού, αλλά πολύ γρήγορα υποχρεώθηκαν να κυνηγούν στο σκορ και μάλιστα με δυο γκολ. (...). Η ΑΕΚ παρουσίασε «τρύπες» στις στημένες φάσεις, αλλά αυτό πιθανολογώ ότι δεν οφείλεται σε λάθος του προπονητή, αλλά σε μια στιγμιαία έλλειψη της απαραίτητης αυτοσυγκέντρωσης, η οποία εν τέλει στοίχισε πολύ ακριβά στην ομάδα του Λορένθο Σέρα Φερέρ, η οποία, όσο και αν προσπάθησε, δεν κατάφερε να επιστρέψει στο παιχνίδι μετά το αιφνιδιαστικό 0-2 των πρώτων οκτώ λεπτών. Ο προπονητής της ΑΕΚ, λόγω και των πολλών απουσιών, δεν είχε ενδεχομένως την πολυτέλεια να κάνει από τον πάγκο τις κινήσεις που θα ήθελε για να δώσει διαφορετική τροπή στο παιχνίδι. (...)».
Για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού
«Όταν προηγείσαι με 2-0 στο πρώτο οκτάλεπτο αναμφίβολα έχεις διανύσει το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής για να φτάσεις στη νίκη και προς αυτό ο Βίκτορ Μουνιόθ είδε την τύχη να του χαμογελά. (...). Ο Παναθηναϊκός, με μια λέξη, πραγματοποίησε μια... ματσάρα και αυτό το οφείλει εν πολλοίς στον προπονητή του, ο οποίος «διάβασε» καλά τον αντίπαλο του και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις στημένες φάσεις, από τις οποίες άλλωστε προήλθαν και τα δυο πρώτα γκολ που σημάδεψαν την τύχη του αγώνα (...)».

Goal (Ανδρέας Δημάτος): «Ο τυφώνας «Ελ Νίνιο» προκάλεσε στην ΑΕΚ τυφώνα... «Κατρίνα». Το παιδί-θαύμα του Παναθηναϊκού σε ένα ακόμα γνήσιο ποδοσφαιρικό ρεσιτάλ βύθισε την Ένωση στην πιο «μαύρη» περίοδο από τη μέρα που ο Ντέμης Νικολαΐδης ανέλαβε τα ηνία της ομάδας και είχε φέρει νηνεμία μετά τη διοικητική της καταιγίδα των τελευταίων ετών».

SportDay (Αντώνης Πανούτσος): «Μπορεί να είσαι μια χαρά, να προχωράς σφυρίζοντας στον δρόμο και να συναντήσεις ένα γνωστό σου. Ο οποίος θα σου πει «κομμένος μου μοιάζεις». Μπορεί να απαντήσεις «μια χαρά είμαι», αλλά στην πρώτη βιτρίνα που θα βρεις θα κοιτάξεις αν κάτι τρέχει. Και πριν βρεις έναν καθρέφτη, πριν βρεις έναν άλλο γνωστό που θα σου πει «μια χαρά μου μοιάζεις», θα σου έχει χαλάσει το κέφι. Το προχθεσινό ματς του ΟΑΚΑ έγινε ανάμεσα σε δύο ομάδες που η μία, η ΑΕΚ, κατέβαινε μετά το ματς με την Παρί ακούγοντας από όλους ότι μοιάζει κομμένη και η άλλη, ο Παναθηναϊκός, άκουγε να της λένε «Καλέ τι ωραία παίξατε στο ματς με τη Λανς!». Η διαφορά στη ψυχολογία, φάνηκε μέσα στο γήπεδο. Υπάρχει όμως και η επόμενη παράμετρος. Εάν νιώθεις χάλια, ακόμα και αν σου πουν «καλέ λάμπεις», εσύ «Μπάμπης» θα νιώθεις... ...Αυτό που ήθελε η ΑΕΚ στην αρχή της περιόδου, πιτσιρικάδες να κερδίζουν τα ματς γελώντας, συμβαίνει στον Παναθηναϊκό με τον Νίνη. Είναι η διαφορά ανάμεσα στην επικοινωνία και τη ζωή. Η πρώτη είναι καλή μέχρι μια μέρα η δεύτερη να σε βρει σε μετωπική, στο πρόσωπο ενός 16χρονου πιτσιρικά από την Αλβανία που η πρώτη σκέψη του είναι πώς θα ντριμπλάρει τον αντίπαλό του και η δεύτερη πώς στο τέλος του αγώνα θα του ζητήσει τη φανέλα».

SportDay (Βασίλης Σαμπράκος): «Το παιχνίδι τελείωσε για την ΑΕΚ στο 24’, όταν ο Σαλπιγγίδης έπιασε με το φοβερό σουτ του πάνω στην κίνηση αδιάβαστο τον Σορεντίνο και έκανε το 3-0. Έξι λεπτά νωρίτερα ο Εμπέντε είχε πει «όχι» στην προσπάθεια του Καμπάνταη να ξαναβάλει την ΑΕΚ-σε σκορ και ψυχολογία-μέσα στο παιχνίδι. Οι «κιτρινόμαυροι» τα έχουν με την τύχη τους επειδή βρέθηκαν να χάνουν 2-0 στο 8’. Κάνουν λάθος. Με τα χάλια τους πρέπει να τα έχουν».

Φίλαθλος (Νίκος Σαργκάνης): «Η ΑΕΚ, όπως την είδα, δεν δικαιούταν τίποτα άλλο εκτός από αυτό το αποτέλεσμα. Δε μου φάνηκε ότι ήταν ντέρμπι η μάχη των δυο ομάδων. Δεν είχε πάθος και εν ολίγοις ένα ανιαρό παιχνίδι, ίσως γιατί μπήκαν νωρίς τα γκολ του Παναθηναϊκού με αποτέλεσμα να επηρεάσουν αν μη τι άλλο την ψυχολογία της ΑΕΚ και έγινε αυτό που έγινε... Ξαφνικά εκεί που λέγαμε ότι η ΑΕΚ έκανε την υπέρβαση και πως δείχνει καλή ομάδα, έδειξε ότι είναι γυμνή. Νομίζω ότι είναι καθαρή ευθύνη των παικτών. (...). Ο Παναθηναϊκός έκανε τη δουλειά του και πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε. Δεν έπαιξε τρομερή μπάλα, αλλά πήρε την νίκη, η οποία δείχνει και μεγάλη, λόγω των αδυναμιών που παρουσίασε η ΑΕΚ. (...) Το ευχάριστο για τον Παναθηναϊκό είναι ο Σωτήρης Νίνης, αυτός ο πιτσιρικάς, αλλά και όλοι οι πιτσιρακάδες που έχει αυτή η ομάδα».

Φίλαθλος (Χρήστος Αρδίζογλου): «Πριν από ένα ματς ένας προπονητής κάνει τα πλάνα του, αλλά δεν μπορεί σε αυτά να συμπεριλάβει και τον παράγοντα τύχη. (...). Η εικόνα της ΑΕΚ το τελευταίο διάστημα είναι άσχημη και έχει απογοητεύσει τον κόσμο. Ξαφνικά γίναμε μεγάλη ομάδα και πιστέψαμε ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Μόνο με μικρούς σε ηλικία παίκτες, όμως, είναι πολύ δύσκολο να σταθείς. Ειδικά σε τέτοια ματς χρειάζεσαι την εμπειρία και τις προσωπικότητες, που στην ΑΕΚ είναι λίγες. Είδαμε πέρυσι ότι ένας 35χρονος, όπως ο Έμερσον, ανέβασε πολύ το επίπεδο της ομάδας και η απουσία του είναι καταλυτική».

Derby (Κώστας Αντωνίου): «Τελικά μια ημέρα πριν τη νηστεία της Σαρακοστής παίκτες και προπονητής του ΠΑΟ, μας πρόσφεραν Λουκούλλειο γεύμα. Μας χόρτασαν από γκολ, θέαμα, σοβαρότητα, αγωνιστικότητα, πειθαρχεία, ποιότητα, συνδυασμένη με πάθος και θέληση. Στοιχεία και δυνατότητες που χαρακτηρίζουν τις μεγάλες ομάδες. Τις ομάδες που ξέρουν να κερδίζουν τα ντέρμπι».

Derby (Χρήστος Κοντός): «Το...νινί σέρνει καράβι και μου φαίνεται ότι αυτός ο απίστευτος μικρός θα μας σέρνει από τη μύτη για πολλά πολλά χρόνια. Στα μάτια τα δικά μου, το ποδόσφαιρο είναι υπόθεση των πολλών και η ομάδα είναι πάντα πάνω από πρόσωπα, αλλά είναι μερικές φορές που επιβάλλεται να υποκλιθείς σε κάτι λαμπερό και σπάνιο, όταν το βλέπεις να γεννιέται μπροστά σου. Μέχρι πρότινος λέγαμε ότι ο Νίνης μπορεί να γίνει ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, εφάμιλλος ίσως του Δημήτρη Σαραβάκου. Μετά τον αγώνα με την ΑΕΚ, μπορούμε πια να λέμε (όσο πρόωρο ή τραβηγμένο κι αν φαίνεται) ότι αυτό το παιδί-φαινόμενο δεν έχει τα φόντα να γίνει απλώς ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, έχει και τη στόφα του ηγέτη».
Αθλητική Ηχώ (Μένιος Σακελαρόπουλος): «Οι φλέβες στο λαιμό του Βίκτορ Μουνιόθ είχαν τεντωθεί σε τέτοιο βαθμό, που κόντεψαν να σπάσουν! Και μαζί μα το αίμα του, να ξεχυθεί η πίεση που του δημιουργούσε ασφυξία, η οργή του, αυτό το «γαμώτο» που τον έπνιγε. Γιατί-γαμώτο, που ήθελε να ουρλιάξει ο Μουνιόθ και μπορεί και να το φώναξε-δεν γίνεται να μην βγει ποτέ στο γήπεδο η τόσο σκληρή και μεθοδική δουλειά που κάνουν αλλά και σπουδαία ποδοσφαιρική «πάστα» αρκετών παικτών».

Ώρα για Σπορ (Γιώργος Πάστρας): «Οι...μάσκες έπεσαν στο ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Μία ΑΕΚ, που δεν διέφερε σε τίποτα από τον «καρνάβαλο» γνώρισε τη συντριβή από τους «πράσινους» με 4-1, κάνοντας είκοσι χιλιάδες οπαδούς της, που είχαν την ατυχία να βρεθούν στο Ολυμπιακό Στάδιο, να αποχωρήσουν όχι απλά προβληματισμένοι, αλλά σίγουροι πως η ομάδα τους, με την τακτική και τη νοοτροπία που διέπει τους κρατούντες την τύχη της, αποκλείεται να έχει παρόν και πολύ περισσότερο, αποκλείεται να έχει μέλλον».

Sportime (Νικόλα Βασιλαράς): «Την τελευταία μέρα της Αποκριάς οι πράσινοι» ντύθηκαν... Παναθηναϊκός! Και δεν αναφερόμαστε στο φάντασμα των πρώτων αγωνιστικών, αλλά σε αυτόν που ονειρεύονται να βλέπουν τα εκατομμύρια των οπαδών του. Εκείνος δηλαδή που διέσυρε την ΑΕΚ 4-1 μέσα στο ΟΑΚΑ, με το τελικό αποτέλεσμα να τον αδικεί κιόλας, αφού μπορούσε να πιάσει και υψηλότερο σκορ, να γράψει ιστορία! Ήταν τόσο καλοί οι νικητές και σε τέτοια τραγική μέρα ο «Δικέφαλος», που όσα ακόμα γκολ και να έμπαιναν δεν θα εξέπλητταν κανέναν».

Score (Ηλίας Τομαράς): «Έψαχνα από την Κυριακή το βράδυ να βρω έστω μια δικαιολογία να κοροϊδέψω τον ευατό μου για την τραγωδία στο ΟΑΚΑ αλλά ομολογώ ότι δεν τα κατάφερα. Τέσσερα από τον Παναθηναϊκό... Από την ομάδα που είχε να σε κερδίσει εντός έδρας από το 199, μια χιλιετία πριν δηλαδή. (...). Το πρόγραμμα αυτής της χρονιάς ήταν κομμένο και ραμμένο για καταστροφή και η ΑΕΚ οδηγήθηκε σε αυτήν σαν πρόβατο στη σφαγή. Δεν προστατεύθηκε, δεν ενισχύθηκε και στο τέλος κατάρρευσε μπροστά στο Νίνη. Ότι άρχισε ωραία, τελειώνει με πόνο, με σκυμμένα κεφάλια και βουρκωμένα μάτια να ψάχνουν τους λόγους».

ΦΩΣ (Φαίδωνας Κωνσταντουδάκης): «Η επιβολή του Παναθηναϊκού ήταν ολική, κυριαρχική, αποθεωτική. Όσο και αν είναι ίδιον της ΑΕΚ «να ανασταίνει» την πλειονότητα των αντιπάλων της (ιδέ, ακόμα και Ηρακλή...), οι «πράσινοι» ήταν μεγαλείο. Πράγματι ευνοήθηκαν «σκανδαλωδώς» - κατά την έκφραση- μέσα στο 8λεπτο και στις δυο πρώτες επιθέσεις του. Αυτό το αστραπιαίο σκοράρισμα έλιωσε και το πιο μικροσκοπικό υπόλειμμα από την θρυψαλιασμένη ψυχολογία της ΑΕΚ, για την οποία δεν πρέπει να παραβλεφθεί και το θέμα με το διαζύγιο- Ίλια Ίβιτς και δεδομένου, ότι ο αδελφός του καθόταν στον πάγκο, έστω μόνιμα παροπλισμένος από τον Σέρα».

Πρωταθλητής (Διονύσης Γκουτζούρης): «Στο ΟΑΚΑ και όχι στην Πάτρα κάηκε ο φετινός καρνάβαλος. Είχε χρώμα «κιτρινόμαυρο» και ταυτότητα ισπανικό. Ήταν η ΑΕΚ του Λορένσο Σέρα Φερέρ που σέρβιρε στους φιλάθλους της μία από τις μεγαλύτερες εντός έδρας ήττες της ιστορίας της. Δεν ήταν, βέβαια, μόνο η ΑΕΚ τραγική στο κυριακάτικο παιχνίδι, αλλά ήταν και ο Παναθηναϊκός σε εξαιρετική μέρα.