Δύο ψυχές ,ένα canadair ... και ένα μακρύ ταξίδι

Είναι οι ψυχές του Δημήτρη Στοϊλίδη και του Γιάννη Χατζούδη, που ταξιδεύουν για να βρουν εκεί ψηλά τους άλλους συναδέλφους τους, που έχασαν και αυτοί τόσο άδικα την ζωή τους. Συγχωρήστε με για την συγκίνηση και το αν θα βαρύνω πολύ την συγκεκριμένη δημοσίευση, αλλά όταν γνωρίζεις ότι χάθηκε ένας άνθρωπος με τον οποίο έχεις καθίσει και έχεις πιει παρέα μερικά ποτήρια κρασί , τότε αυτό σε κάνει να πονάς παραπάνω… δεν βρίσκω πολλά λόγια να πω, παρά θα δανειστώ μερικούς στοίχους του Σικελιανού...


Ω καλοί μου, είπατ' ετσι:
"Η θα κάμουμε κάτι μεγάλο, ή δε θα γυρίσουμε πίσω!"
Και κάματε κάτι, απ' αυτό που νειρόσαστε
πιότερο ακόμα μεγάλο!
Δε σταθήκατε διόλου μεσόστρατα,
απ' την ώρα που μπήκατε μέσα
στους ογρούς, βαθιούς δρόμους,
δε γυρέψατε ανάπαψη,
κι ούτε στοχαστήκατε αν πρέπει να γυρίσετε πίσω,
μα πηγαίνοντας πάντα μπροστά, γι αυτό που νειρόσαστε,
τ' άξιο, το αγνό το μεγάλο,
λησμονήσατε ακόμα και τον ίδιο εαυτό Σας,
αντίκρυ στο μεγάλο σκοπό Σας,
τώρα πια που 'γινε ένα με τις ρίζες του πελάου,
με τις ρίζες των αιώνιων στοιχείων,
με τις ρίζες βαθιά της Ελλάδας
με τις ρίζες κρυφές της ψυχής μας!

Άγγελος Σικελιανός


Στην συνέχεια έχω ένα φωτογραφικό λεύκωμα για τα Bombardier (πρώην Canadair) και ένα βίντεο το οποίο μάλιστα έχει φτιάξει το ένα από τα δυο αδικοχαμένα παλικάρια που πάνε να συναντήσουν τους :

Ζιώγας Μιχαήλ, Επισμηναγός 26.5.1977 Ίσθμια Κορινθίας
Γεωργίου Νικόλαος Ανθυποσμηναγός 26.5.1977 Ίσθμια Κορινθίας
Λιάσκος Χαράλαμπος, Ανθυποσμηναγός 26.5.1977 Ίσθμια Κορινθίας
Σκαμαγκούλης Χαράλαμπος, Σμήναρχος 10.3.1984 Ελευσίνα
Επιτροπάκης Ιωάννης, Σμηναγός 10.3.1984 Ελευσίνα
Στυλιανός Κελετσέκης, Σμηναγός 22.8.1993 Ανω Ροδινή Αχαϊας
Κων/νος Παλαμιώτης, Ανθυποσμηναγός 22.8.1993 Ανω Ροδινή Αχαϊας
Ιωάννης Μυλωνάς, Επισμηναγός 15.7.2000 Πήλιο
Ιωάννης Καρασάββας, Ανθυποσμηναγός 15.7.2000 Πήλιο




10 σχόλια:

  1. Πω πω...και δέν έχει τελειωμό, δέν πρόκειται να έχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ ήξερα το Γιαννάκη τον Καρασάββα, στο Πήλιο είχε σκοτωθεί, έχουν περάσει χρόνια και ακόμη ακούω τη λέξη "χειριστής" και ανατριχιάζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για να έχει κάτι τελειωμό αγαπητό patsiouri πρέπει να ξέρεις πως θα το τελειώσεις και εμείς σ αυτήν την χώρα είμαστε ανίδεοι. Και ξέρεις λοιπόν πόσο σε πονάει αυτό, να χάνεις κάποιον με τον οποίον μια μέρα είχατε μοιραστεί ένα μπουκάλι κρασί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Η θα κάμουμε κάτι μεγάλο, ή δε θα γυρίσουμε πίσω!"Κοντά στους υπόλοιπους ήρωες πλέον...πονάει πολύ,σε καιρό ειρήνης να χάνονται τα παλληκάρια της Ελλάδας...

    Βρήκα πολύ χαρακτηριστική την δημοσίευση σου,και το βίντεο ως ένα ντοκουμέντο...Θα μου επιτρέψεις να αναδημοσιεύσω στο blog μου ως έχει το post σου αυτό...
    Αν έχεις κάποια αντίρρηση,μπορείς να με ενημερώσεις
    (Εδώ θα υπάρχει: http://paramythia.pblogs.gr/)
    Σ'ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. εννοείται ότι μπορείς να το δημοσιεύσεις ποπιτα ... αλώστε σε αυτά τα πράγματα κανείς δεν νομίζω πως διεκδικεί το copyright είναι κτήμα όλων μας είναι ένας φόρος τιμής σε αυτούς που έφυγαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος9:42 π.μ.

    Με τον Χατζούδη είμασταν συμμαθητές στο 23ο Λύκειο Θεσσαλονίκης. Νιώθω περήφανος που η σειρά μου έβγαλε ήρωα. Χθες με μεγάλη θλίψη πήγαμε στην κηδεία του. Καλό ταξίδι Ίκαρε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο Γιάννης είχε σωθεί το 2000 από την πτώση του Mirage και τότε περιέγραφε το πόσο συγκλονισμένος ήταν απο αυτό το γεγονός και εκείνο το εφιαλτικό 3λεπτο. Ωστόσο διάλεξε απο μόνος του να πάει στα Canadair γνωρίζοντας οτί είναι απο τις πλέον δύσκολες επικύνδινες και απαιτητικές μονάδες. Απο μόνο του αυτό τον κατατάσει στο πάνθεον των ηρώων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος2:54 μ.μ.

    Edw xadelfi tou Dimitri apo Ameriki ta vlepw ola ta gegonota kai klaiw....einai tragiko...krima tetoia axeia kai nea palikaria na xanonte etsi.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ξέρεις τότε πολύ καλά πόσο περήφανος θα ήταν ο Δημήτρης όπως φαντάζομαι και πόσο ήθελε να πετάει... έτσι και έγινε , πήγε εκεί που ανήκει ... έγινε ένα με τον ουρανό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος2:58 μ.μ.

    Τιμή και Δόξα στους άγρυπνους φρουρούς των αιθέρων μας.
    Αθάνατοι για πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή