Έχουμε υπερβεί κάθε όριο

Πρώτα από όλα θέλω να δηλώσω ότι τα πιστεύω μου είναι πέρα για πέρα αγωνιστικά και πάντα θα είμαι με τους ανθρώπους που κατεβαίνουν στους δρόμους για να διαδηλώσουν, γιατί η ιστορία το 'χει αποδείξει άλλωστε ότι οι μάχες μόνο στους δρόμους κερδίζονται. Το χτεσινό σκηνικό στην Αθηνά όμως με έκανε να βγω πραγματικά έξω από τα ρούχα μου (και πιστέψτε με το θέαμα δεν είναι καθόλου ευχάριστο). Δεν είναι δυνατόν λοιπόν, παρά τα πιστεύω των διαδηλωτών ,που δεν θα τα εξετάσω σ’ αυτό το άρθρο, να βεβηλώνετε καθ’ αυτόν τον τρόπο ένα από τα πλέον ιερά μνημεία ενός κράτους. Για ακόμα μια φορά λοιπόν αποδείξαμε παγκόσμιος ότι μονό κράτος δεν ήμαστε μιας και η εικόνα τους φυλακίου μπροστά από τον άγνωστο στρατιώτη να παραδίδεται στις φλόγες έκανε τον γύρο του κόσμου.
Δεν μπορούν είκοσι με πενήντα άτομα να έχουν την φαεινή ιδέα να πυρπολήσουν την σκοπιά τον ευζώνων! Ήμαρτον με την ανοησία του καθενός δηλαδή, κάθε πράγμα έχει και τα όρια του! Δεν είναι δυνατόν κάποια «στοιχειά» ,σε οποίον χώρο και αν ανήκουν, να εισβάλουν και να βεβηλώνουν με τέτοιο αχρείο τρόπο ένα από τα πλέον σημαντικά μνημεία της χώρας. Και το θέμα δεν είναι τόσο απλό ούτε τόσο ρηχό όσο παρουσιάστηκε στα αισχρά παράθυρα της ελληνικής «ενημέρωσης».
Άκουσα ποικίλα σχόλια για το γεγονός ότι η αστυνομία δεν κατάφερε να προστατεύσει το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη και πολλά αλλά τέτοια τραγελαφικά. Το θέμα όμως δεν είναι και πάλι τόσο απλό. Θέτω λοιπόν ένα βασικό ερώτημα. Ποιος είναι ρόλος της προεδρικής φρουράς και της σκοπιάς μπροστά στο μνημείο; Είναι απλά για φολκλορικούς λόγους και για να τους βγάζουν φωτογραφίες τα κινεζάκια; Γιατί αν είναι έτσι να μας το πουν να το ξέρουμε. Διότι σε οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη χώρα όταν ένας ένστολος , οπλισμένος φρουρός ενός μνημείου ή γενικότερα προστατευμένου χώρου νοιώσει ότι απειλείται ο χώρος τον οποίον προστατεύει τότε παίρνει άμεσα μέτρα. Υπερασπίζεται με κάθε τρόπο το χώρο τον οποίον τον έχουν τοποθετήσει για να προστατεύσει. Σηκώνει το όπλο του (γι αυτό του το έχουν δώσει άλλωστε, εκτός αν έχει μέσα άσφαιρα) και πυροβολεί δυο φορές στον αέρα προειδοποιητικά και στην συνέχεια ,αν συνεχιστεί η κρίση, στοχεύει στα ποδιά και μετά στο «ψαχνό» και όχι να τον φυγαδεύουν κακήν κακώς από τη «πίσω» πόρτα. Γιατί μην ξεχνάμε ότι τα παλικάρια αυτά είναι απλοί φαντάροι, που έτυχε να είναι δυο μετρά παλικάρια και μπήκαν στην προεδρική φρουρά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Στην αντίστοιχη περίπτωση όμως που Έλληνας φαντάρος στην σκοπιά στο ποτάμι του Έβρου συναντούσε θερμό επεισόδιο και δεν άνοιγε πυρ τότε θα περνούσε στρατοδικείο… οι χτεσινοί σκοποί αναρωτιέμαι θα περάσουν από τις αίθουσες του στρατοδικείου για ελλιπή άσκηση καθηκόντων;
Το ξερώ ότι μπορεί να γίνομαι ακραίος και να σκέφτεστε ότι αυτά τα πράγματα είναι αδύνατον να συμβούν. Κι όμως αν θέλουμε να είμαστε σωστοί έτσι πρέπει να ‘χει συμβεί. Γιατί ποιος μου λέει ότι αύριο μεθαύριο που η απειλή δεν θα είναι οι κουκουλοφόροι, ο συγκεκριμένος στρατιώτης θα σηκώσει το όπλο του απέναντι στον εχθρό για να υπερασπιστεί την σημαία; Εκτός αν έχουν πάρει άλλες εντολές και δεν το ξέρουμε... αν τους έχουν πει σε κάθε κρίση να την κάνουν με ελαφρά να μας το πουν και μας να το γνωρίζουμε γιατί αν όντως συμβαίνει αυτό δεν υπάρχει και λόγος της ύπαρξης για την συγκεκριμένη σκοπιά. Θα μου πείτε και πάλι ότι αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο θα έδινε και πάλι τροφή για ποικίλα σχόλια στα τηλεοπτικά πάνελ. Σωστά έτσι είναι , όμως και πάλι η μάχη χτες χάθηκε γιατί μια από τις μαζικότερες πορείες «χάθηκε» στην λήθη και την θέση της πήρε το πλάνο από το καμένο φυλάκιο και τα επεισόδια στο κέντρο της πρωτεύουσας...