Ταξίδι με πλοίο , το νέο extreme sport

Και κάπου εκεί στο βάθος με την μια άκρη του ματιού ζύγιζα το καρφί ,ώστε να προσγειώσω την μπάλα στο σωστό σημείο και με την άλλη άκρη έβλεπα ένα πλοίο να περνά. Η αλήθεια είναι ότι το ίδιο πλοίο πρέπει να έβλεπε και ο πατέρας μου όταν έπαιζε Beach Volley καμία τριανταριά χρονιά πριν, τότε που αμφιβάλω αν είχαν ακόμα και αντένες στο φίλε, το συγκεκριμένο πλοίο όμως σίγουρα έπλεε στα νερά του Αιγαίου. Μπορεί ο πατέρας μου εδώ και χρόνια να έχει αποσυρθεί από το άθλημα (αφήνοντας το άξιο τέκνο να αναλάβει τα ηνία) μιας και κατάλαβε ότι από κάποια ηλικία και μετά μερικά πράγματα αρχίζουν και γίνονται extreme sport. Ωστόσο τα «αξιόμαχα» πλοία που οργώνουν το Αιγαίο δεν λένε να το καταλάβουν.

Πώς να το κάνουμε δηλαδή ,είναι το ίδιο extreme να ζητάς από έναν 65αρη να πηδήξει για μπλοκ ντάλα δεκαπενταύγουστο μέσα στην αμμούτσα , με το να βάζεις ένα πλοίο να κάνει μανούβρες και σλάλομ ανάμεσα σε νησιά και ύφαλους. Συγγνώμη αλλά επειδή θυμήθηκα και ένα δίλλημα που είχε θέσει το φίλτατο patsiouri πριν λίγο καιρό για αεροπλάνο η καράβι , απαντώ ότι από το να μπω σε καράβι προτιμάω να υπογράψω υπεύθυνη δήλωση από τώρα ότι θα κάνω παγοαναρρίχηση με τα εγγόνια μου στα 80 μου. Μου φαντάζει λιγότερο extreme!

Y.Γ. το ξέρω πως έχω χαθεί αλλά είναι η αλήθεια πως η μεγάλη καλοκαιρινή μου αγάπη το Beach Volley , μου τρώει πολύ από τον χρόνο μου τελευταία. Ευτυχώς δηλαδή γιατί γλυτώνω και να ακούω και να βλέπω ειδήσεις , εκτός από το Σαββάτο που είδα δυστυχώς…
Για κλείσιμο έτσι για να ξεχάσετε τα πάντα και όλους τους παλαβούς που πάνε να μας τρελάνουν σας αφιερώνω το κομματάκι που ακολουθεί και έχω λιώσει να ακούω τελευταία
Εκπληκτικό τραγούδι , μαγευτικό videoclip.