Who me…? Πλάκα με κάνεις φιλενάδα;

Αυτή ήταν η πρώτη μου αντίδραση στα όσα άκουσα σήμερα από την Δ. Η Δ. εκτός από κολλητή μου φίλη από τα παιδικά μας χρονιά , είναι πλέον και assistant editor σε γνωστό περιοδικό της Θεσσαλονίκης. Με την Δ. μπορεί να μας χωρίζουν τα χιλιόμετρα τα τελευταία χρονιά , αλλά ξέρουμε πως αν χρειαστεί κάποια στιγμή ο ένας τον άλλον είναι εκεί, χωρίς δεύτερη σκέψη και τις περισσότερες φορές έχει την καλύτερη λύση να προτείνει(Αν δεν καταφέρει να δώσει λύση το Σοφάκι). Έτσι όταν είδα το μήνυμα της στο κινητό ομολογώ πως ξαφνιάστηκα και φοβήθηκα παράλληλα. «Το βραδύ ιντερνετική συνδιάσκεψη επειγόντως» μου έγγραφε . Ελπίζω να μην έμπλεξε πάλι με κανά μ@#$%α, σκέφτηκα.

Ήμουν προετοιμασμένος λοιπόν το βραδύ, μόλις που είχα ξεμπερδέψει με την δουλειά , σεταρισμένη η κάμερα στο msn και ενώ έλιωνε ο πάγος από το melt που έπινα να σου και η Δ.. «Τζώρτζη μου έχω χοντρό πρόβλημα μου ακυρώσαν δυο θέματα και δεν έχω ύλη για να κλείσω φύλλο τον επόμενο μήνα , οπότε πρέπει να βρω εναλλακτικές». Και τι θες βρε κούκλα μου , να αρχίσω να σου γράφω κανά αφιέρωμα για τα Ζωνιανά και το στάδιο Ειρήνης και Φυτείας;

Που να ξερώ ο καψερός το χουνέρι που μου ετοίμαζε. «Έχω σκεφτεί διαφορές ιδέες και θέλω να μου πεις την γνώμη σου». Επί ώρες και ενώ αναλωνόμασταν σε μια ύλη, κάτι μεταξύ περιοδικού του Κωστόπουλου και της Σούπερ Κατερίνας , κάποια στιγμή μου πετάει κάτι που με ενθουσίασε. Αυτό μάλιστα ,αυτό αξίζει (νομίζω κιόλας ποτέ δεν κατάλαβα την λογική των περιοδικών και των ανθρώπων που τα διαβάζουν πολύ περισσότερο). Τι το ήθελα όμως, να δηλώσω πως η ιδέα αυτή με ενθουσίασε. Βλέπετε το γκρουπ των ανθρώπων που θα περιλαμβάνει η έρευνα αυτή , περιλαμβάνει δυστυχώς, για μένα, και την αφεντομουτσουνάρα μου ως αντιπροσωπευτικό δείγμα.

« Αγαπημένε μου φίλε στις αρχές του άλλου μήνα ανεβαίνεις πάνω για τα περαιτέρω». Έτσι ωμά χωρίς περιθώριο επιλογής και δεύτερης σκέψης. Βρε καλή μου της απαντώ είμαστε στην εποχή του διαδικτύου με έχεις ζωντανό μπροστά σου ορίστε , ρώτα με ότι θες. Νομίζοντας ο δύστυχος πως θα τελειώσει το μαρτύριο μου . «Μα δεν κατάλαβες αυτό θα το κάνω , αλλά τι θα γίνει με την φωτογράφηση;» , μου απαντάει. ΟΠΑΑΑΑΑ στάσου , ποιος ήρθε ; Εννοούσε αυτές τις στημένες φωτογραφίσεις , που και καλά είσαι με το τζινάκι αραχτός στην Αριστοτέλους απολαμβάνοντας ένα διπλό εσπρέσσο , ενώ η μετάλλαξη σου είναι να πίνεις κοκτέιλ με γραβάτα και κουστούμι στο Kitchen Bar, βαστώντας στο χέρι χαρτοφύλακα Burberry. Με ρωτάς εμένα ρε κοπελιά, που έχω δέσει γραβάτα γύρω από τον λαιμό μου δυο φορές σε όλη μου την ζωή, πως θα το κάνω αυτό; Βέβαια όταν σε πιέζει γυναίκα, κολλητή , δημοσιογράφος και τάζοντας σου και τραπέζι στο Ούζο Μέλαθρον , φαντάζομαι την απάντηση την αντιλαμβάνεστε…